Als ik mensen vraag of ze iets met hun dromen doen, krijg ik vaak als antwoord: "Nee, ik ben niet zo met dromen bezig". Of "Ik droom nooit". Zelf dacht ik daar eerlijk gezegd ook zo over. Een nachtmerrie probeerde je zo snel mogelijk te vergeten. Verder leefden dromen niet zo voor mij. Tot ik tien jaar geleden aan de opleiding bij het ITIP begon en we elke ochtend van een opleidingsblok startten met de vraag: "Wie heeft er gedroomd?" Ik begon mij meer en meer mijn eigen dromen te herinneren en ontdekte wat een rijkdom de dromen zijn, wat een hulp voor overdag.